Teide (Pico del Teide) – opis szlaku czyli jak wejść na najwyższy szczyt Teneryfy i jednocześnie całej Hiszpanii. Jak uzyskać zezwolenie oraz pozostałe informacje praktyczne.
Gdzie znajduje się Teide? Nie znajdziesz go w kontynentalnej Europie, ale na jednej z Wysp Kanaryjskich, które należą do Hiszpanii. Tą wyspą jest największa z nich – Teneryfa leżąca na Oceanie Atlantyckim, około 300 kilometrów od Afryki.. Masyw wulkaniczny Teide osiąga wysokość 3718 metrów n.p.m. (od dna morza jest to odpowiednio 7500 metrów) co czyni go najwyższym punktem Oceanu Atlantyckiego. Teide jest jednym z najważniejszych symboli Wysp Kanaryjskich. Jego charakterystyczna stożkowata forma przyciąga turystów z całego świata. Nic dziwnego. Cały Park Narodowy Teide jest niezwykły. Zajmuje obszar ponad 18 tysięcy hektarów i obejmuje nie tylko wulkan Teide, ale także inne formacje geologiczne, takie jak obszary lawowe i stożki wulkaniczne. Jego naturalną granicą jest kaldera Las Cañadas. Kaldera jest rezultatem gwałtownej erupcji wulkanicznej, podczas której duża część materiału magmowego zostaje wyrzucona z komory magmowej, powodując osuwanie się terenu, który wcześniej ją utrzymywał. Nazwa Las Canadas pochodzi od równin położonych u podnóża kaldery, po których przeprowadzano owce na miejsce wypasu. Według różnych źródeł kaldera Las Canadas ma wymiary 16 kilometrów na 11 kilometrów i obwód 45 kilometrów (inne źródła mówią że jest to 16km x 9 km i 48 km obwodu). Bez względu na tą różnicę jest to jedna z największych kalder wulkanicznych na świecie.
Teide jest aktywnym stratowulkanem czyli wulkanem warstwowym. Jest zbudowany z wielu warstw lawy, popiołu, piasku i pyłu wulkanicznego. Ma charakterystyczną stożkową strukturę (o wysokim kącie nachylenia) i przejawia aktywność wulkaniczną. W przypadku Teide jest to emisja gazów wulkanicznych, którą mieliśmy okazję zobaczyć i poczuć będąc na szczycie. Ze stratowulkanów zazwyczaj wydobywa się gęsta, bogata w krzemionkę lawa, która zastyga stosunkowo szybko, budując kolejne warstwy wulkanu. Dlatego właśnie jest on stromy. Cały teren Parku Narodowego Teide wraz z kalderą Las Canadas został wpisany na listę światowego dziedzictwa Unesco w 2007 roku.
Teide - wszystko co potrzebujesz wiedzieć
Jak dostać się na Teide?
Generalnie opcje są dwie: wejście na szczyt pieszo lub wyjazd kolejką i wejście na szczyt. Bez względu na to którą wybierzesz, żeby wejść na szczyt Teide potrzebujesz zezwolenie. Zezwolenie jest darmowe i można go uzyskać na tej stronie: https://www.reservasparquesnacionales.es/real/ParquesNac/ – wybierasz tam TEIDE a następnie PICO DEL TEIDE ACCESS PERMIT.
Jeśli planujesz iść na wschód słońca na Teide to pamiętaj że początkiem 2023 roku zmieniły się przepisy i również wtedy potrzebujesz zezwolenia (ACTIVIDAD MONTAÑERA – ACCESO AL SENDERO TELESFORO BRAVO DE 6:00 A 9:00H (AMANECER DESDE EL PICO TEIDE) – FUERA DEL HORARIO DE SERVICIO DEL TELEFÉRICO) . Jeśli planujesz zachód słońca na Teide to również potrzebujesz odpowiednie zezwolenie: ACTIVIDAD MONTAÑERA – ACCESO SENDERO TELESFORO BRAVO DE 18:00 A 22:00H (ATARDECER DESDE EL PICO TEIDE) – FUERA DEL HORARIO DE SERVICIO DEL TELEFÉRICO
Klikasz wybraną opcję. Zapoznajesz się z informacjami a następnie rezerwujesz wybrany przedział czasowy (kliknij w krok drugi “Bookings”). Musisz tam oprócz swoich danych wpisać numer dokumentu tożsamości. Ten sam dokument musisz mieć potem podczas wejścia na szczyt i pokazać go wraz z pozwoleniem pracownikowi parku, który stoi przy wejściu na szlak Telesforo Bravo (szlak nr 10 – jedyny którym można wejść na szczyt). Przy zejściu ze szczytu pracownik parku również sprawdzał nam czy posiadamy odpowiednie zezwolenie.
Pozwolenie na wejście na Teide jest ważne w czterech różnych przedziałach czasowych. Jeden z nich trzeba wybrać przy rezerwacji . Są to następujące przedziały czasowe: od 9:00 do 11:00, od 11:00 do 13:00, od 13:00 do 15:00 i od 15:00 do 17:00 czyli w godzinach otwarcia kolejki.
System rezerwacyjny nie pozwalał zarezerwować zezwolenia dzień po dniu na ten sam dokument tożsamości. Na inny dokument już można było to robić. Niestety nie sprawdzaliśmy jak długo wisi blokada rezerwacji na wybrany dokument. Jeśli zrobicie rezerwację, ale jednak nie planujecie wchodzić na szczyt to anulujcie tą rezerwację. Dzięki temu Wasze miejsca znowu wskoczą do puli wejściówek i ktoś inny skorzysta (można to zrobić za pomocą numeru rezerwacji, który otrzymacie mailem).
Jeśli wybierasz się na szczyt kolejką to potrzebujesz:
- zezwolenie oraz bilet na kolejkę
Bilet na Teleférico del Teide kupisz na stronie parku. Tutaj podrzucam link. Ceny zaczynają się od 22 euro w jedną stronę lub 40 euro w obie strony. Kolejka wyjeżdża na wysokość 3550 m n.p.m. i masz tam godzinę czasu. Jeśli posiadasz zezwolenie na wejście na szczyt to ten czas wydłuża się do dwóch godzin (ale w obrębie szczytu możesz znajdować się jedynie w godzinach zgodnych z posiadanym zezwoleniem). Kolejka czynna jest zazwyczaj od 9 do 17. Ale może się zdarzyć że zostanie nagle zamknięta z powodów warunków atmosferycznych. - odzież odpowiednią do warunków atmosferycznych
Pomiędzy dolna stacją kolejki położona na wysokości 2350 metrów a górną stacją kolejki położoną na wysokości 3550 metrów jest prawie 1200 metrów różnicy wysokości. Jak na dole będziesz chodzić w krótkim rękawie to na górze może się okazać że jest zimno i wieje i bez kurtki ani rusz. A może też być bardzo ciepło. Nigdy nie wiesz jak będzie dlatego dobrze jest być przygotowanym na różne warunki.
Jeśli wybierasz się na szczyt pieszo to potrzebujesz:
- jedynie ważne zezwolenie z wybranym wcześniej przedziałem czasowym
Ale pamiętaj, że idąc pieszo musisz dobrze przeliczyć czas na dojście do początku szlaku nr 10 (Telesforo Bravo). Ponieważ zezwolenie jest ważne tylko w wybranym przez Ciebie przedziale czasowym. Czym wyżej wchodzisz tym powietrze jest rzadsze i ciężej się oddycha. Może Cię się przytrafić choroba wysokościowa (nawet już powyżej 2500 metrów n.p.m.), szczególnie bez wcześniejszej aklimatyzacji. Duży wpływ ma na to mniejsza ilość tlenu w powietrzu i niższe ciśnienie.
Samochód można zostawić na parkingu położonym przy dolnej stacji kolejki, na wysokości 2350 metrów. Ale trzeba brać pod uwagę, że może na nim zabraknąć miejsc 😉
Szlaki turystyczne na Teide
Szlak na szczyt - Telesforo Bravo, nr 10
Telesforo Bravo czyli szlak nr 10 to jedyny szlak którym można wejść na górę stożka wulkanicznego. Choć poniższa mapa pokazuje tylko 15 minut w górę to zapewniam Cię, że zajmuje to znacznie więcej czasu. Trzeba liczyć minimum 30-45 minut w górę w zależności od tempa i możliwości. Bo jednak wysokość i mniejsza zawartość tlenu w powietrzu ma znaczenia. Bez względu na to czy wyjedziesz kolejką czy wyjdziesz pieszo, szlak na szczyt jest jeden i biegnie południowym zboczem wulkanu. Fantastycznie widać z niego całą południową część kaldery Las Canadas wraz z jej najwyższym punktem – Montana de Guajara. Wrażenie z podejścia i ze szczytu są niezapomniane. Szczególnie, że cały czas wydobywają się tam gazy wulkaniczne, co widać jak i czuć. By się tu dostać potrzebujesz zezwolenie do wejścia na szczyt, o którym wspominaliśmy wyżej. Bez tego strażnik parku nie wpuści Cię na szlak.
Szlak do punktu widokowego Mirador de la Fortaleza, nr 11
Jeśli wyjedziesz kolejką na górę to jest to fajny i krótki szlak do punktu widokowego Mirador de La Fortaleza. Przejście powinno zająć około 15-20 minut w jedną stronę. W sam raz żeby przejść i wrócić. Pamiętaj że po wyjściu z kolejki masz godzinę wolnego czasu. Widok z niego rozpościera się północno-wschodnią część wyspy. A przy okazji można obejrzeć strome zbocze stożka wulkanicznego.
Szlak do punktu widokowego Mirador Pico Viejo, nr 12
Po wyjeździe na górę wolisz iść w drugą stronę? Nie ma problemu. Szlak do punktu widokowego Mirador Pico Viejo prowadzi do bardzo fajnego miejsca z którego pięknie widać krater góry Montaña Chachorra, znanej też jako Pico Viejo. Ścieżka biegie południowym zboczem stożka wulkanicznego, a w oddali rysuje się kaldera Las Canadas. Do Mirador Pico Viejo jest około 20 minut pieszo w dół. Jednak potem trzeba wrócić pod górę do kolejki.
Szlak pieszy przez Roques de García nr 23 i 9
Jeden ze szlaków, którym pieszo można wejść lub zejść ze szczytu. Szlak długi. Ma ponad 9 kilometrów, ale widokowo bardzo ładny. Prowadzi w stronę szczytu Pico Viejo (drugiego pod względem wysokości szczytu na Teneryfie), którego krater ma średnicę około 720 metrów. Tym szlakiem planowaliśmy zejść z Teide. Dlaczego zmieniliśmy zdanie – przeczytacie poniżej.
Szlak pieszy przez Montana Blanca, nr 7
Najpopularniejszy szlak na szczyt. Wybierany przez wszystkich, który idą na wschód słońca. Ma prawie 9 kilometrów, ale przez pierwsze 4,5 kilometra prowadzi szeroką ubitą drogą. Jego ciekawsza część zaczyna się dopiero powyżej szczytu Montana Blanca, który mijamy po drodze. To na tym szlaku znajduje się jedyne schronisko w drodze na Teide – Altavista. Szczegółowy opis szlaku znajdziecie poniżej w podpunkcie „Nasze wejście na Teide”
Nasze wejście na Teide
Założenie było ambitne. Idziemy na wschód słońca – szlakiem nr 7 przez Montana Blanca (w końcu zezwolenia na wejście na szczyt załatwialiśmy zaraz po kupnie biletów lotniczych). Samochód można zostawić na niewielkim parkingu przy wejściu na szlak. Ale on szybko się zapełnia. Jeśli tam Wam zabraknie miejsc to 850 metrów dalej jest kolejny parking przy punkcie widokowym Mirador El Tabonal Negro.
W marcu na wschód słońca szło mnóstwo osób (może nie aż tyle ile chodzi na wschód słońca na Babią Górę, ale nie było możliwości się tam zgubić). Ruszamy o godzinie 1:30 w nocy z parkingu położonego na wysokości 2350 metrów n.p.m. Początkowe 4,5 kilometra prowadzi prostą, ubita i szeroką drogą, po której bardzo dobrze się idzie. Na tym odcinku podejście nie jest zbyt duże: 400 metrów w górę na odcinku 4,5 kilometra. Na wysokości szczytu Montana Blanca szeroka ścieżka zmienia się w wąską ścieżkę i przed nami 1000 metrów podejścia na szczyt. Jest ciemno, ale drogę oświetlają nam czołówki własne i pozostałych osób zmierzających na szczyt. W oddali widać światełka jak idą gęsiego jeden za drugim. My też idziemy dalej przed siebie, jednak nasze tempo nie jest już tak dobre jak na początku – przebywanie na wysokości robi swoje. Na dzieciakach nie robi to wrażenia, gnają równo do przodu.
Po dojściu do jedynego schroniska w drodze na szczyt – Refugio de Altavista zatrzymujemy się na odpoczynek. Schronisko w tym czasie jest zamknięte, ale w niewielkim przedsionku można schronić się przed wiatrem. Obok schroniska są ławki na których można odpocząć. Wczesne śniadanie na wysokości 3250 metrów n.p.m. smakuje wyśmienicie. Po śniadaniu i odpoczynku ruszamy dalej. Wschód słońca zastaje nas znacznie powyżej schroniska. Nie ma idealnej widoczności. Jest przymglone, później okazuje się, że to sprawka „lekkiej” kalimy – pyłów i piasków przenoszonych przez wiatry znad marokańskiej części Sahary. Dzień wcześniej jak wchodziliśmy na Montana de Guajara to też nie było widać oceanu, a w normlanych warunkach powinno go być widać. Ale za to jak wyszło słońce to od razu zaczęło się robić cieplej.
W czasie gdy my wchodzimy na szczyt (szlakiem nr 10 – Telesforo Bravo), wszyscy (którzy nas wcześniej mijali) już z niego schodzą więc jesteśmy tam długi czas sami, zanim przyjdą następni.
Na szczycie szlak poprowadzony jest prawą stroną krateru z którego cały czas wydobywają się gazy wulkaniczne. Było to widać i czuć. Co widać w drodze na szczyt? Przede wszystkim dużą część kaldery Las Canadas.
Schodzimy ze szczytu w doskonałych humorach. Przy zejściu ze szlaku strażnik parku życzy sobie obejrzeć nasze wszystkie zezwolenia wraz z dokumentami. Więc nie próbujcie iść bez. Zmęczenie jednak daje o sobie znać więc zamiast wracać w dół pieszo szlakiem nr 23 i 9 obok Pico Viejo (co pierwotnie planowaliśmy) wybieramy kolejkę. Siedząc na ławce obok górnej stacji kolejki kupujemy przez Internet bilety na zjazd w dół (nie ma tam okienka kasowego w którym można kupić bilety, ale za to jest udostępnione darmowe Wi-Fi żeby można to było zrobić przez telefon). Dzięki temu zyskujemy wolne popołudnie, które spędzamy na plaży Playa de la Tejita w pobliżu El Medano. Wcześniej jednak trzeba pojechać autobusem po zostawiony przecież w innym miejscu samochód. Obok dolnej stacji kolejki jest przystanek autobusowy. Wystarczy przejechać jeden przystanek i jesteśmy obok wejścia na szlak nr 7 Montana Blanca.
Czy wejście na Teide jest trudne? Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Szlak jest długi, ale dla kogoś chodzącego po górach odległość nie powinna stanowić problemu. Niestety Teide jest wysokim wulkanem, a jak zapewne wiecie powyżej 2500 metrów n.p.m. spada ciśnienie i zmniejsza się ilość tlenu w powietrzu. Może to powodować objawy choroby wysokościowej, ale nie musi. Ważne, żeby znać swój organizm i wiedzieć kiedy należy zawrócić.
Jesteśmy bardzo zadowoleni, że udało nam się spełnić jedno z naszych marzeń. Teraz czas na realizację następnych 😉
Jeśli podoba Ci się artykuł albo chcesz wesprzeć naszą działalność – postaw nam kawę 
Zawsze to miłe jak ktoś Cię doceni. Z góry dziękujemy i lecimy przygotowywać kolejne fajne artykuły 
Nasze pozostałe artykuły z Teneryfy znajdziecie się w dziale: HISZPANIA
Potrzebujesz wynająć samochód na Teneryfie? Sprawdź najlepszą ofertę w wyszukiwarce DiscoverCars – mają porównanie ofert z różnych wypożyczalni. Na pewno znajdziesz coś w dobrej cenie.
Szukasz noclegu? My spaliśmy w El-Medano. Miasteczko znajduje się blisko lotniska i dużych marketów.
5 komentarzy
Jeszcze nie udało się mam zdobyć – ale w okolicy kręciliśmy się już 2 razy 🙂
Ten szczyt to chciałbym zdobyć 😀
Musimy się tam kiedyś wybrać! 🙂
Kręciłam się po okolicy, ale szczytu nie zdobywaliśmy…
[…] w marcu 2023 roku. Szczyt położony jest na skraju kaldery Las Canadas i oferuje świetny widok na Teide, kalderę oraz całą okolicę przypominającą krajobraz […]