Janosikowe Diery – najpopularniejszy szlak Małej Fatry

Janosikowe Diery – wąwozy, drabinki, podesty. Prawie jak w Słowackim Raju.

Mała Fatra to jedno z ciekawszych słowackich pasm górskich. Dzieli się na dwie części: Mała Fatra Luczańska i Mała Fatra Krywańska. Oddziela je od siebie przełom rzeki Wag. Park Narodowy Mała Fatra powstał 1 kwietnia 1988 roku, natomiast Janosikowe Diery znajdziemy w Małej Fatrze Krywańskiej.

Janosikowe Diery – skąd iść, gdzie zaparkować

• dojeżdżamy do miejscowości: Biely Potok 664, 013 06 Terchová, Słowacja
• obok Hotelu Diery jest parking, koszt parkowania to 5 euro (parkomat przyjmuje tylko drobne monety)
• niebieski szlak w stronę Janosikowych Dierów i rozpoczyna się kawałek za hotelem

Janosikowe Diery – Dolne, Nowe, Górne i Tesná rizňa

• Janosikowe Diery składają się z czterech wąwozów wyżłobionych przez Dierovy potok
• Dolne Diery – szlak niebieski, dwukierunkowy, bardzo prosty
• Nowe Diery – szlak żółty, jednokierunkowy (zaleca się, żeby iść nim z górę), trudniejszy ale ciekawszy
• Dolne i Nowe Diery łączą się z miejscu o nazwie Podžiar
• Obok Podžiar jest bacówka z miejscem na odpoczynek, można kupić kawę, lokalne sery, skorzystać z toalety itd
• Od Podžiar do Pod Pálenicou – szlak niebieski w stronę Górnych Dierów i dalej przez Tesná rizňa
• Przez Dolne i Górne Diery przepływa główny nurt Dierovego potoku, który wypływa spod przełęczy Medzirozsutce, znajdującej się między szczytami Wielkiego i Małego Rozsutca
• Nowe Diery wyżłobił prawy dopływ Dierowego potoku, a Tesná rizňa znajduje się na lewym dopływie tego potoku

Janosikowe Diery charakteryzują się tym, że jest to szlak biegnący wzdłuż potoku i jednocześnie przekraczający go w wielu miejscach. Do pomocy dla turystów zbudowano w tym miejscu kładki, podesty, poręcze, a niektórych miejscach łańcuchy. Przy wodospadach najczęściej umieszczono metalowe drabinki (najczęściej, ale nie zawsze). Na przykład na szlaku przez Nowe Diery znajdziecie cztery wodospady o wysokości od metra do dwóch metrów. Przy niskim poziomie wody przejście tego szlaku przez przeciętnie sprawnego turystę nie stanowi problemu. Zdecydowanie ciekawiej jest w przypadku wysokiego poziomu wody, np: po deszczach. Wtedy niektóre fragmenty szlaku (zazwyczaj suche) mogą znaleźć się pod wodą. Należy również uważać na śliskie kamienie, zeszłoroczne liście itd.

Janosikowe Diery z dzieckiem

Nasze dzieci w Janosikowych Dierach, ale również w Słowackim Raju, jeśli szły na własnych nogach to zostały zaopatrzone w kaski i uprzęże (nie wspominając o dobrych butach i stuptutach, bo dla nas to jest oczywiste) oraz były asekurowane za pomocą liny. Nie jest to wymóg konieczny i niezbędny, ale naszym zdaniem zdecydowanie warto. Dzieci były zachwycone, że mogą iść w kasku i uprzęży. Asekuracja ich za pomocą liny była bez wątpienia lepsza niż trzymanie za rękę na śliskich drabinkach czy kamieniach. U nas to się bardzo dobrze sprawdziło.

W trakcie naszej wycieczki wąwozem przeszło więcej rodzin z dziećmi, ale żadne z nich nie posiadało takiego ekwipunku. Można powiedzieć, że da się przejść bez tego. Pewnie tak, ale my wolimy być spokojniejsi, że w przypadku poślizgnięcia dziecko nam nie uderzy głową o skałę czy nie zrobi sobie innej krzywdy. Spokój i opanowanie przede wszystkim 🙂 A ta radość jest bezcenna 🙂